Bir kuş gibi olmalıymış insan .
Kanatlarını özgürcesine bırakmalıymış iri dalgaların ardına .
Ardına bile bakmadan kanat çırpmaya devam etmeliymiş insan.
Kalbi parçalansa da kanatlarıyla gökyüzünde adeta dans etmeliymiş.
Yaşamak kadar hür, ölüm kadar kafes içinde dolaşmalıymış bütün bir kainatı.
Gezilmedik bir yer bırakmayana kadar durmamalıymış insan.
Bir kuş gibi sevdasına mahpus ve uğrunda ömrünü verebilecek kadar hür olabilmeliymiş,
Sonsuz bir gökyüzünün bir parça derin okyanusa yansıması gibi yaşayabilmeliymiş…
Kübra Asena Özhan
